Pomóż zbudować Stację Nasz Dom!

Podaruj naszym podopiecznym więcej miejsca na odkrywanie talentów!

Obejrzyj film i poznaj Nas

STACJA NASZ DOM to miejsce szczęśliwe

Jesteśmy po to, by rodziny, przyjaciele, sąsiedzi osób niepełnosprawnym zobaczyli w nich ludzi z wartościami – cennych, ciekawych i twórczych. Nie duże dzieci! Na Boga, nie! Lecz ludzi, może słabszych intelektualnie lub emocjonalnie, ale równoprawnych w życiu codziennym. A ponadto, że i oni potrafią zaskoczyć, zadziwić czy wzruszyć.

Stacja Nasz Dom to akcja zbiórkowa na budowę domu samopomocy w Skawinie w województwie małopolskim. Na ten cel potrzebujemy 3,5 mln zł. Dołącz do nas i podaruj naszym podopiecznym więcej miejsca na odkrywanie talentów!

Środowiskowy Dom Samopomocy w Skawinie to miejsce, które dla 40 osób z niepełnosprawnościami intelektualnymi bądź zaburzeniami psychicznymi stało się drugim domem. Przebywają tu codziennie od rana do godzin popołudniowych. Zatrzymują się tu jak na stacji, jak w trakcie podróży, jak w czasie przygody. To nie jest wyłącznie ośrodek terapii, lecz nade wszystko miejsce, w którym ludzie ukryci na marginesie życia, odkrywają talenty, cieszą się życiem, zdobywają i odkrywają miejsca dotychczas dla nich niedostępne. Jeżdżą w góry i nad morze, bywają w kinie i w teatrze, nie straszna im podróż komunikacją miejską czy pociągiem. Tańczą, występują na scenie, śpiewają i rozwijają pasje. Po prostu żyją pełnią życia, tak, jak potrafią najpełniej.

Budynek, w którym obecnie prowadzimy Dom, jest stary i w złym stanie, a ponadto za mały na potrzeby terapii. Jeśli nie zbudujemy nowego, to ten może się posypać, a osoby z niepełnosprawnością stracą swoją codzienną przystań, gdzie doświadczają dobra, piękna i miłości, i nie są postrzegani i oceniani przez pryzmat swoich niesprawności i niedoskonałości.

Zdjęcia z budowy

HISTORIE NASZYCH PRZYJAŹNI

Współczesny człowiek z coraz większym trudem wchodzi w relacje. Wołanie o obecność, podmiotowość i zauważenie to przesłanie, w które naturalnie są ,,wyposażone” osoby niepełnosprawne. Przebywanie z nimi na co dzień to przywilej, do którego udziału zapraszamy Ciebie, niezależnie od tego, gdzie się znajdujesz i kim jesteś. Najważniejsze, byś zechciał usiąść i być przez chwilę w naszej codzienności: w pracowni, w kuchni, przy stole, w teatrze. Mamy coś, czego nie ma wielu: jesteśmy szczęśliwie pozbawieni ambicji bycia ,,kimś”. Wystarczy nam, że JESTEŚMY!

Stanisława Szczepaniak – zawiadowca Stacji Nasz Dom

HISTORIA PANI ASI O JARKU

Pan Jarek jest bardzo muzykalny – śpiewa przy każdej okazji. Jest bezkrytyczny wobec otaczającego go świata. W jego towarzystwie czuję się piękna, dobra, szczególnie ważna – dla niego.

Jednego dnia spóźniłam się do pracy. Chaotycznie ubrana, na głowie istne szaleństwo. W drzwiach spotykam Pana Jarka, który do mnie mówi: Pani Asiu, jak Pani dzisiaj ślicznie wygląda! I za każdym razem jest podobnie. Pan Jarek nie ma gorszego dnia. Zawsze wszystko jest piękne! Uczę się od niego doceniać drobne rzeczy.

PRZYJAŹĆ PANI ASI Z BARBARĄ

Barbara to moja kumpela. Mimo różnicy wieku, łączą nas zainteresowania. Kącik urody powstał właśnie dla niej – Basia, jak każda kobieta, uwielbia kosmetyki. Wspólnie malujemy paznokcie i dbamy o to, by dobrze wyglądać. Dla Basi ŚDS jest drugim domem. Nie raz mama Basi opowiadała, jak Baśka co rano upewnia się, że czy na pewno przyjedzie do ośrodka. Jest pogodna, z poczuciem humoru, a w jej towarzystwie nuda jest czymś niemożliwym!

PANI HALINKA OCZAMI PANI ANGELIKI

Pani Halina jak nikt dba o relacje z innymi ludźmi. To kobieta o niezwykłej delikatności, wrażliwości i serdeczności. Zapomni jaki jest dzień tygodnia, ale nigdy nie zapomni zapytać mnie Co słychać? i zaprosić na kawę, którą sama przygotuje! Nawet w najbardziej pechowy dzień obdarza mnie szczerym uśmiechem i pozdrowieniami od całej rodziny. Pani Halina to modowa pasjonatka – lubuje się w długich kolorowych sukienkach i koralach.

PANI KORNELIA PRZEDSTAWIA ANDRZEJA

Andrzej to szalony rock’n’rollowiec, który, gdyby nogi nie odmawiały mu posłuszeństwa, już dawno pogowałby na każdym heavymetalowym koncercie. Każdego dnia wita mnie obłędnym uśmiechem i swoją złotą myślą, która zrodziła mu się w głowie podczas codziennej drogi do ośrodka. Bystry, dowcipny i absolutnie optymistyczny – to właśnie Andrzej.

PROSTE ŻYCIE WEDŁUG JADZI - OPOWIEŚĆ PANI DOMINIKI

Prawdziwe imię Jadzi to Agata, ale mało kto o tym pamięta. Jadzia jest moją bratnia duszą – nie mamy wspólnych pasji, nie łączy nas światopogląd – do Jadzi ciągnie mnie jej autentyczność i lekkość bycia. Cenię każdy poranny uścisk, którym mnie obdarza. Jestem dla Jadzi ważna – wiem to, bo ona nie przytula każdego. Jej chęć bycia blisko, uścisk, czasem buziak, płynie z głębokiej potrzeby okazania tego, co w danej chwili czuje. Bliskość – taka mała rzecz, która w zwykłym świecie jest luksusem, ale nie u nas!

PANI ANIA OPOWIADA O PANI MARII

Dla pani Marii pracownia rękodzieła stała się drugim domem. Tutaj jest szczęśliwa. Zawsze pogodna, serdeczna i punktualna. Nawet gdy coś jej dolega, nie absorbuje sobą. Dla każdego ma dobre słowo. Ze swoim dużym doświadczeniem i mądrością życiową jest wsparciem dla wielu naszych uczestników. Widziałam, jak wielkim szacunkiem i miłością darzą ją bliscy, a to ciepło przekłada się na jej relacje z innymi ludźmi.

PANI AGATKA W OCZACH MARII

Pani Agatka to najbardziej opiekuńcza istota pod słońcem! Z samego rana przyrządza kawę dla siebie i kolegi, w którą wlewa całe swoje serce. Kuchnia to jej drugi dom, którego nie opuści do momentu wykonania wszystkich swoich obowiązków. Za wyjątkiem krótkich przerw na papieroska. Cichy ton głosu i niezwykła łagodność sprawiają, że nie sposób jej nie kochać. Zawsze zawoła cię uroczo zdrabniając twe imię. Tam gdzie jest pani Agatka, pan Michał staje się Michasiem, a Wojciech – Wojtusiem. Pani Agatka to prawdziwa róża, która zakwitła w naszym ogrodzie.